Amalie Schwetling

Amalie Schwetling

* 29.9.1854

† 31. 7.1927

Nazwiska Schwetling, Schwetlick, Schwetlyk, Schwetlyck i inne warianty były bardzo powszechne w rejonie Steinort w XIX i XX wieku. Odpowiednio trudna jest zatem identyfikacja osób w dostępnym materiale źródłowym.

Prawdopodobnie był to instmann lub pracownik najemny Johann, zwykle pisany jako Schwetlick, który 26 grudnia 1884 roku w Groß Steinort poślubił Amalie z domu Rompel. Jeśli to przyporządkowanie jest poprawne, to ojciec Johanna nazywał się Carl Schwetlyk i był instmannem z Pilwe. Amalie natomiast pochodziła z Labab, gdzie jej ojciec David Rompel również był instmannem.[1]

Johann i Amalie również mieszkali w Labab. Dwoje ich pierwszych dzieci, bliźnięta Franz i Johann, urodzone w 1885, zmarły w tym samym roku. Ich pierwsza córka Carolina także żyła tylko kilka tygodni.[2] Syn Paul również zmarł po krótkim czasie w 1896 r., a Otto, urodzony w 1893 r., miał zaledwie 6 lat.[3] Syn Rudolf, urodzony w 1888 r., ożenił się z Auguste Ripka i założył rodzinę w Labab.[4] Córka Martha Schwetlyk, urodzona w 1890 r., wyszła za Heinricha Juliusa Scheimanna w Labab w 1916 lub 1917 r. Na cmentarzu w Groß Steinort pochowana jest również ich córka Hildegard, która urodziła się w 1923 roku, ale zmarła zaledwie po sześciu miesiącach.[5] Johann już wtedy nie żył, zmarł i również został pochowany w Steinort. Wdowa po nim, Amalie, przeżyła go o niespełna dwie dekady. Zmarła w Kittlitz, prawdopodobnie u swojej jedynej żyjącej córki Marthy i jej męża[6], i została pochowana obok męża.

 

Dopiero w XX-wiecznych zapisach i na wspólnym nagrobku można znaleźć bardziej niemiecko brzmiące nazwisko Schwetling. Przypuszczalnie rodzina Mazurów chciała w ten sposób zapewnić sobie niemieckie dziedzictwo. Nie wiadomo, czy Amalie i Johann na starość świadomie zmienili nazwisko, czy też inicjatywa wyszła z pokolenia dzieci, zwłaszcza syna Rudolfa, który w dokumentach występuje tylko jako Schwettling.